گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران ، rabiei@sku.ac.ir
چکیده: (45 مشاهده)
گیاه بنفشه(.sppViola ) متعلق به خانواده بنفشگان ازجمله گیاهان زینتی است که به‌دلیل داشتن ترکیبات سیکلوتیدی در طراحی و ساخت داروها قابل استفاده است. دراین پژوهش از 21 اکوتیپ مختلف بنفشه از مناطق شمالی ایران نمونه‌برداری شد و بعد از استخراج DNA، با استفاده از نشانگرمولکولی iPBS مورد ارزیابی تنوع ژنتیکی قرار گرفتند. بر اساس نتایج به‌دست آمده، در مجموع 214 نوار برای نشانگر iPBS حاصل شد. میانگین درصد چندشکلی مشاهده شده، محتوای اطلاعات چندشکلی (PIC) و شاخص نشانگر (MI) به‌ترتیب 92.31 درصد، 0.35 درصد و 5.64 محاسبه شد. مقادیر شاخص فاصله ژنتیکی Nei نیز بین صفر و 0.66 قرار داشت. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر تنوع ژنتیکی قابل‌توجه بین اکوتیپ های بنفشه ایران است و به نظر میرسد که استفاده از نشانگر iPBS برای ارزیابی تنوع ژنتیکی در این گونه مناسب باشد. نتایج مربوط به تجزیه و تحلیل هایبینگونهای و درون‌گونه‌ای نشان دادکه 61 درصد از تنوع مربوط به تنوع درون‌گونه‌ای است. بیشترین میزان پلی‌مورفیسم (چندشکلی)، تعداد آلل، تعداد آلل مؤثر، شاخص شانون و نسبت هتروزیگوسیتی مربوط به گونههای V. odorata و V. alba بود. بررسی فواصل ژنتیکی نی و ترسیم دندروگرام هم نشان داد که این دو گونه کمترین فاصله ژنتیکی را با هم دارند. به‌طور کلی با توجه به اطلاعات تاکسونومیکی موجود و نتایج به‌دست آمده از این آزمایش می توان گفت که استفاده از نشانگر iPBS کارایی بالایی در مطالعات سیستماتیک جنس Viola دارد. نتایج این آزمایش باعث تفکیک مؤثر اکوتیپ ها و گونه ها شد که در مطالعات بهنژادی نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
Roshan F, Rabiei M, Shiran B. Investigation of Genetic Diversity of Some Iranian Violet Species (Viola sp.) based on iPBS Molecular Marker. pgr 2024; 11 (1) URL: http://pgr.lu.ac.ir/article-1-311-fa.html
روشن فرانه، ربیعی محمد، شیران بهروز. بررسی تنوع ژنتیکی برخی از گونههای بنفشه ایرانی (.Viola sp) با استفاده از نشانگر مولکولی iPBS. پژوهش های ژنتیک گیاهی. 1403; 11 (1)
