تجزیه ساختار و تنوع ژنتیکی آفتابگردان روغنی (Helianthus annuus L.) بر اساس  نشانگرهای ریزماهواره

صحرانورد آذرتمر, فاطمه; قدیم زاده, مرتضی; درویش‌زاده, رضا

doi:10.29252/pgr.2.2.15

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

بخش‌های اصلی

صفحه اصلی

اطلاعات نشریه

آرشیو مجله و مقالات

بایگانی مقالات زیر چاپ

فهرست داوران همکار

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

ISSN

شاپای آنلاین: ISSN 2676-7309
شاپای چاپی: ISSN 2383-1367

دوره ۲، شماره ۲ - ( ۱۳۹۴ )

جلد ۲ شماره ۲ صفحات ۳۲-۱۵

برگشت به فهرست نسخه ها

تجزیه ساختار و تنوع ژنتیکی آفتابگردان روغنی (Helianthus annuus L.) بر اساس نشانگرهای ریزماهواره

فاطمه صحرانورد آذرتمر

، مرتضی قدیم زاده

، رضا درویش‌زاده^*

دانشگاه ارومیه

چکیده: (۲۵۶۰۷ مشاهده)

آگاهی از میزان تنوع ژنتیکی و درک روابط موجود بین ژنوتیپ ها گام مؤثری در راستای حفظ ژرم پلاسم و طراحی برنامه های اصلاحی در گیاهان است. در این مطالعه تنوع ژنتیکی 106 لاین مختلف آفتابگردان روغنی با 30 جفت آغازگر ریزماهواره مورد ارزیابی قرار گرفت. در مجموع 71 آلل در لاین های مورد مطالعه شناسایی شدند. تعداد آلل ها در مکان های ریزماهواره بین 2 تا 4 عدد متغیر و میانگین تعداد آلل در هر مکان ریزماهواره 207/2 بود. دامنه تعداد آلل موثر از 06/1 در مکان ژنی ORS718 تا 15/3 در مکان ژنیHA3040 متغیر بود. میانگین تعداد آلل موثر برابر 64/1 برآورد شد. میانگین محتوی اطلاعات چندشکلی (PIC) برابر 344/0 به دست آمد. با توجه به میزان PIC و تعداد آلل، می‌توان بیان نمود که آغازگرهای HA3040‎ و ORS733‎، مناسب ترین آغازگرها برای بررسی تنوع ژنتیکی و تمایز ژنوتیپ ها می‌باشند. بر اساس ضریب همبستگی کوفنتیک (46/0r=) مناسب ترین روش برای گروه‌بندی لاین‌های مورد مطالعه، گروه‌بندی بر اساس ضریب تشابه جاکارد با الگوریتم Complete بود. بر اساس این گروه بندی لاین های مورد بررسی در 4 گروه قرار گرفتند. 96 لاین از 106 ژنوتیپ استفاده شده بر اساس مراکز تحقیقاتی مبدا، گروه‌بندی شدند. کمترین فاصله ژنتیکی نی برابر 004/0 بین گروه SPII با ENSAT و INRA-MONTPOL مشاهده شد و بیشترین آن 210/0 بین دو گروه NOVARTIS و HUNGARY مشاهده شد. تجزیه ساختار جمعیت نشان داد به احتمال قوی جمعیت مورد مطالعه دارای 5 زیرساختار می باشد. بررسی انتساب لاین‌ها به زیرساختار‌ها الگوی خاصی از جمله توزیع جغرافیایی را نشان نداد. از تنوع ژنتیکی و فاصله ژنتیکی که با استفاده از نشانگرهای SSR به دست آمد، میتوان بطور مطلوب در برنامه های تلاقی و بهنژادی آفتابگردان روغنی استفاده کرد.

واژه‌های کلیدی: آفتابگردان، تجزیه خوشهای، تنوع ژنتیکی، ریزماهواره، زیرجمعیت

متن کامل [PDF 1169 kb] (۴۱۲۲ دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: به‌نژادی گیاهی

‎ 10.29252/pgr.2.2.15

‎ 20.1001.1.23831367.1394.2.2.2.6

Mendeley

Zotero

RefWorks

Sahranavard Azartamar F, Ghadimzadeh M, Darvishzadeh R. Genetic Diversity and Structure Analysis of Oily Sunflower (Helianthus annuus L.) Based on Microsatellit Markers. pgr 2016; 2 (2) :15-32
URL: http://pgr.lu.ac.ir/article-1-45-fa.html

صحرانورد آذرتمر فاطمه، قدیم زاده مرتضی، درویش‌زاده رضا. تجزیه ساختار و تنوع ژنتیکی آفتابگردان روغنی (Helianthus annuus L.) بر اساس نشانگرهای ریزماهواره. پژوهش های ژنتیک گیاهی. ۱۳۹۴; ۲ (۲) :۱۵-۳۲

URL: http://pgr.lu.ac.ir/article-۱-۴۵-fa.html

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

دوره 2، شماره 2 - ( 1394 )

برگشت به فهرست نسخه ها

Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 40 queries by YEKTAWEB 4657