انجیر (.LFicus carica ) یکی از مهمترین گونه های میوه، متعلق به خانواده موراسه (Moraceae) است و به‌طور گسترده ای در ایران گسترش یافته است. در این مطالعه، تنوع ژنتیکی برخی از ژنوتیپ‌های انجیر که از شش منطقه مختلف استان ایلام جمع‌آوری شده بودند بر اساس نشانگرهای RAPD و ISSR بررسی شد. در مجموع ۷۳ و ۲۹ آلل به ترتیب از ۱۴ آغازگر RAPD (با اندازه ۳۵۰ تا ۲۵۰۰ جفت باز) و ۵ آغازگر ISSR (با اندازه ۱۵۰ تا ۲۵۰۰ جفت باز) به دست آمد. تعداد آلل‌های مشاهده شده برای آغازگرهای RAPD از ۱ (OPA-۰۳) تا ۹ (OPA-۰۹ و UBC-۴۲۹) با میانگین ۵,۲۱ آلل در هر مکان به‌دست آمد. هم‌چنین تعداد آلل‌های مشاهده شده برای آغازگر ISSR از ۳ (UBC-۸۰۷) تا ۸ (UBC-۸۱۰ و UBC-۴۱۴) با میانگین ۵,۸ آلل در مکان ثبت شد. بیشترین و کمترین مقدار شاخص شانون (I) به‌ترتیب متعلق به آغازگرهای UBC-۴۲۹ (۲,۱۸) و OPA-۰۳ (۰,۱۲) بود. ضریب همبستگی ژنتیکی جاکارد در بین ژنوتیپ‌ها بر اساس داده‌های RAPD از ۰,۱۲ تا ۰,۷۳ و برای داده‌های ISSR از ۰,۰۷ تا ۱ ثبت شد. تجزیه خوشه ای با روش UPGMA بر اساس داده های نشانگرهای RAPD و ISSR، ژنوتیپ ها را در فاصله ژنتیکی ۰,۴۵، به شش گروه اصلی تقسیم کرد. نتایج کلی نشان داد تنوع ژنتیکی بالایی در بین ژنوتیپ‌های انجیر وجود دارد که در طبقه‌بندی، استفاده از منابع ژنتیکی و برنامه‌های به‌نژادی انجیر اهمیت دارد.
