|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای جعفری
مهدیه ساشورپور، جعفر امانی، مهیات جعفری، علی هاتف سلمانیان،
دوره 1، شماره 1 - ( 2-1393 )
چکیده
یکی از پاتوژن‌های مهم ایجاد‌کننده کولیت هموراژیک و نشانگان همولیتیک اورمیک در انسان باکتری اشرشیاکلی هموراژیک سویه O157H7 می‌باشد. دام‌ها اصلی‌ترین مخزن این باکتری می‌باشند. دو فاکتور پروتئینی با اهمیت در کلونیزاسیون باکتری در اپیتلیوم روده EspA و Intimin هستند که باعث ایجاد آسیب‌های تخریبی به‌واسطه اتصال می‌گردند. این پروتئین‌ها توسط جزایر بیماری‌زایی LEE (Locus of Enterocyte Effacement) کد می‌شوند. EspA بخشی از سیستم ترشحی نوع III می-باشد که موجب انتقال پروتئین Tir به سلول میزبان و ورود آن به غشا سلول می‌شود. اینتیمین توسط ژن eae کد شده و به Tir متصل می‌گردد. این تحقیق بر این اساس است که ژن کایمریک و نوترکیب EI شامل EspA و Intimin که به‌واسطه یک لینکر به یکدیگر اتصال یافته‌اند می‌تواند به‌عنوان کاندیدای ایمنی‌زایی خوراکی در نظر گرفته شود و موجب کاهش کلونیزاسیون O157:H E. coli در مدل حیوانی گردد. بدین منظور ژن سنتتیک EspA (120) و Intimin (282) که توسط توالی 4(EAAAK) به یکدیگر متصل شده بود ساخته شد. ژن ساخته‌شده بر اساس کدون‌های گیاه توتون بهینه‌سازی و سپس تحت کنترل پروموتر Camv35s در ناقل بیانی گیاه کلون و پس از آن به‌واسطه انتقال توسط آگروباکتریوم به گیاه توتون منتقل گردید. ورود ساختار ژنی نوترکیب در برگ‌های گیاه توتون توسط آزمون PCR تأیید شد. در مرحله بعد بیان ژن مورد نظر به روش RT-PCR بررسی و تأیید گردید. در نهایت میزان پروتئین EI در برگ‌های توتون تراریخته توسط روش الیزا تخمین زده شد که برابر با 1/0 درصد از کل پروتئین محلول در برگ گیاه بود.
سهیلا افکار، فرانک هادی، علی اشرف جعفری،
دوره 8، شماره 2 - ( 12-1400 )
چکیده
فستوکا یکی از بزرگترین جنس‌ها از خانواده گراس‌ها است که بیش از 600 گونه با سطح پلوئیدی متفاوت دارد. این مطالعه با هدف بررسی تنوع ژنتیکی 22 ژنوتیپ از سه گونه فستوکا (Festuca arundinacea، F.ovina و F.rubra) با استفاده از الگوی الکتروفورز پروتئین‌های ذخیره‌ای بذر انجام شد. این گونه‌ها تنوع قابل‌توجهی در تعداد باند‌های پروتئینی از 13-5 نشان دادند. بیشترین تعداد باند در G17 (F.rubra) و کمترین تعداد باند پروتئینی در G5 (F.ovina) مشخص شد. باند شماره 14 کمیاب بود و فقط در G3 در گونه F.ovina مشاهده شد که می‌تواند به‌عنوان یک باند اختصاصی برای شناسایی این ژنوتیپ در نظر گرفته شود. با توجه به نتایج تجزیه AMOVA سطح بالایی از تنوع ژنتیکی درون‌گونه‌ها نسبت به بین‌گونه‌ها وجود داشت که می‌تواند ناشی از ماهیت دگرگشنی در این جنس باشد. با توجه به اختلاف مشاهده شده در شاخص‌های تنوع بین سه گونه مورد مطالعه، مشخص شد که گونه‌ها دارای ساختار ژنتیکی متفاوتی هستند. نتایج تجزیه خوشه‌ای بر اساس الگوی پروتئین ذخیره‌ای بذر در ژنوتیپ‌های ارزیابی‌شده با استفاده از ماتریس فاصله اقلیدسی و روش UPGMA، ژنوتیپ‌های مورد مطالعه را در چهار گروه قرار داد. کمترین ضریب تشابه بین G14 و G15 (F.arundinacea) با G6 (F.ovina) وجود داشت، لذا می‌توان نتیجه گرفت گونه‌ها از روند تکاملی متفاوت‌تری تکامل یافته‌اند و بنابراین توصیه می‌شود به‌عنوان والد در تولید ارقام ترکیبی استفاده شوند. تنوع مشاهده شده در الگوی پروتئینی بذر گونه‌های فستوکا می‌تواند به‌علت هتروزیگوتی ناشی از دگرگشنی، تفاوت گونه‌ها یا جمع‌آوری جمعیت‌ها از مناطق متفاوت باشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
