این پژوهش به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی ۲۵ ژنوتیپ گندم نان و دوروم دیم با استفاده از ۲۰ جفت آغازگر SSR، انجام شد. از روش CTAB برای استخراج DNA استفاده شد. در مجموع ۶۹ آلل مختلف در تمام ژنوتیپ‏ها تکثیر و شناسایی گردید. تعداد آلل تکثیر شده توسط آغازگرها از ۲ آلل (آغازگرهای Xgwm۳۶۹ و Xcfd۴۰) تا ۵ آلل (آغازگر Xbarc۵۴) متغیر بود. میانگین تعداد آلل ۴۵/۳ آلل در هر مکان ژنی بود. در این مطالعه بیشترین و کمترین میزان اطلاعات چندشکلی (PIC) به ترتیب مربوط به آغازگرهای Xcfd۴۰، Xcfd۱۶۸، Xgwm۳۵۰، Xbarc۱۷۸ و Xgwm۳۰ بود. ماتریس تشابه بین ژنوتیپ‏های مورد مطالعه با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA تشکیل گردید. بر اساس ضرایب تشابه به دست آمده، ارزش‏های تشابه دامنه‏ای از ۱۴/۰ تا ۸۶/۰ درصد را نشان دادند. بیشترین تشابه ژنتیکی بین ژنوتیپ‏های Seri و Seri۸۲ و کمترین آن بین ژنوتیپ‏های Baviacora و Sita/chil به ترتیب به میزان ۸۶/۰ و ۱۴/۰ مشاهده شد. تجزیه خوشه‏ای توانست ژنوتیپ‏های گندم بهاره و زمستانه و ژنوتیپ‏های گندم نان و دوروم را از هم تفکیک نماید. با توجه به تنوع ژنتیکی که با استفاده از نشانگرهای SSR به دست آمد، می‏توان از فواصل ژنتیکی بطور مطلوب در برنامه‏های به‌نژادی گندم استفاده کرد.