پژوهش های ژنتیک گیاهی

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

بخش‌های اصلی

صفحه اصلی

اطلاعات نشریه

آرشیو مجله و مقالات

بایگانی مقالات زیر چاپ

فهرست داوران همکار

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

ISSN

شاپای آنلاین: ISSN 2676-7309
شاپای چاپی: ISSN 2383-1367

جستجو در مقالات منتشر شده

۳ نتیجه برای رشیدی

بررسی تنوع ژنتیکی برخی از توده‎های شوید (Anethum graveolens L.) بومی ایران با استفاده از نشانگر ISSR

زینب بهاری، عبدالعلی شجائیان، سجاد رشیدی منفرد، امین میرشکاری، خدیجه نصیری، مرضیه امیریان،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۴ )

چکیده

آگاهی از میزان تنوع ژنتیکی و درک روابط موجود بین گونه‎‎‎ها و توده‎های بومی کشور گام مؤثری در راستای حفظ ژرم‎پلاسم گیاهان می‎باشد. در این مطالعه تنوع ‎ژنتیکی درون و بین هفده‌ توده‌ی شوید (Anethum graveolens L.) بومی مناطق مختلف ایران با استفاده از پنج نشانگرISSR بررسی شد. در مجموع ۲۹ باند چند شکل ایجاد شد. میانگین کل چند شکلی ۷/۵۴% بود. بیشترین و کمترین میزان محتوای اطلاعات چندشکل (PIC)، به ترتیب ۴۶/۰ در آغازگر (CA)_۸G و ۴/۰ در آغازگر (AG)_۸T و میانگین ۴۳/۰ بود. بیشترین و کمترین تنوع ژنتیکی بر اساس شاخص‎های درصد مکان‎های ‌ژنی چندشکل به‌ترتیب ۰۷/۶۲ و ۱۰/۹۳، هتروزیگوسیتی مورد انتظار به ترتیب ۲۴۸/۰ و ۳۹۲/۰ و شاخص اطلاعات شانون به ترتیب ۳۶۰/۰ و ۵۶۷/۰ در میان توده‌ی‎‎ اردبیل و توده‌ی‎‎ آذرشهر مشاهده شد. ماتریس عدم ‎تشابه نشان داد که توده‎های ساری و کرمان بیشترین و توده‎های اهواز و نهاوند کمترین فاصله ژنتیکی را داشتند. تقسیم‎بندی تغییرات درون و بین توده‎ها با استفاده از تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که ۸۸ درصد کل تغییرات ژنتیکی درون توده‎ها وجود دارد. تجزیه خوشه‎ای بر اساس روش UPGMA ارتباط ضعیف بین فاصله ژنتیکی و فاصله جغرافیایی را در بین توده‎ها نشان داد.

تجزیه ژنتیکی صفات زراعی ارقام جو (.Hordeum vulgare L) تحت تنش شوری با استفاده از تلاقی دی‌آلل

جمال رحیمی درآباد، ورهرام رشیدی، حسین شهبازی، محمد مقدم واحد، ابراهیم خلیل وند،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )

چکیده

به‌منظور تعیین وراثت‌پذیری و پارامترهای ژنتیکی برخی صفات زراعی در ارقام جو، بذور F۱ حاصل از تلاقی نیمه‌دی‌آلل ۷ × ۷ به همراه والدین در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و تحت شرایط بدون تنش و تنش‌های شوری ۸ و ۱۲ دسی‌زیمنس بر متر ارزیابی شدند. تجزیه ژنتیکی به روش‌ هیمن و روش دوم در مدل ثابت گریفینگ انجام شد. شیب‌خط رگرسیون Wr روی Vr در هر سه شرایط، اختلاف معنی‌داری با یک نشان نداد، اما با صفر اختلاف معنی‌داری نشان داد که نشان‌دهنده کفایت مدل افزایشی– غالبیت برای این صفات است. وراثت‌پذیری عمومی صفات بالا (۹/۰-۷/۰) و وراثت‌پذیری خصوصی صفات متوسط به بالا (۸/۰-۴/۰) بود. نتایج نمودارهای رگرسیونی نشان داد که والد افضل دارای بیشترین آلل غالب بود. معنی‌دار بودن جزء ژنتیکی a، در بیشتر صفات نشان‌دهنده نقش اثرهای افزایشی ژن در کنترل صفات بود. جزء ژنتیکی b در بیشتر صفات معنی‌دار بود که نشان‌دهنده حضور اثرهای غالبیت ژنی در کنترل صفات است. برآورد توزیع آلل‌های مثبت و منفی در والدین نشان داد مقدار این نسبت در کلیه صفات (به‌جز وزن دانه در سنبله تحت تنش ۱۲ دسی‌زیمنس بر متر) کمتر از ۲۵ درصد بود که نشان‌دهنده عدم تقارن در توزیع آلل‌های مثبت و منفی در بین والدین است. بر اساس اثرات ترکیب‌پذیری عمومی در شرایط شوری، رقم کویر آلل‌های مطلوبی برای صفات ارتفاع بوته، وزن دانه در سنبله و وزن صددانه را دارا می‌باشد و می‌تواند به‌عنوان یک والد عمومی در برنامه‌های به‌نژادی به‌کار برده شود. برآورد وراثت‌پذیری عمومی و خصوصی بالا برای بیشتر صفات گویای امیدبخش بودن این مواد ژنتیکی برای به‌نژادی تحت شرایط نرمال و تنش شوری بود.

ارزیابی ساختار جمعیت و برآورد پارامترهای ژنتیکی در جمعیت‌های اصلاحی و بومی گندم دوروم با استفاده از نشانگرهای ISSR

محمود اصلان پرویز، ورهرام رشیدی، منصور امیدی، علیرضا اطمینان، علیرضا احمدزاده،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )

چکیده

ارزیابی تنوع ژنتیکی یکی از اصول اولیه برنامه های اصلاحی می باشد که شرایط مناسبی جهت بررسی ویژگی های ژنتیکی و شناسایی آلل های جدید برای به نژادگران گیاهی را فراهم می آورد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی موجود در ۶۹ ژنوتیپ بومی و لاین اصلاحی گندم دوروم با استفاده از آغازگرهای ISSR، مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از ۱۶ آغازگر در مجموع ۱۶۳ قطعه تکثیر شد که ۱۶۰ قطعه از آنها چندشکل بودند. با توجه به میانگین شاخصهای محتوای چندشکلی (PIC)، قدرت تمایز (Rp) و شاخص نشانگر (MI)، مشخص شد که آغازگرهای استفاده شده کارایی لازم جهت بررسی روابط بین ژنوتیپ‌ها و ساختارهای ژنتیکی را دارند. تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA) نشان داد که میزان تنوع درون جمعیت‌‌ها نسبت به بین جمعیت‌ها بیشتر است. بر اساس مقادیر شاخص های تنوع ژنتیکی مشخص شد که بیشترین تعداد آلل های مشاهده شده (Na)، بیشترین میزان شاخص شانون (I) و درصد مکانهای چندشکل (PPL) مربوط به ژنوتیپ های بومی است. تجزیه خوشه ای و بررسی ساختار جمعیت، تمامی ژنوتیپ های ارزیابی شده را به‌ترتیب در سه گروه اصلی و شش زیرجمعیت دسته‌بندی کردند. به‌طور کلی نتایج به‌دست آمده نشان داد که تنوع ژنتیکی بالایی در درون جمعیت های بومی گندم دوروم وجود دارد؛ بنابراین این مجموعه می تواند به‌عنوان یک منبع ژنی با ارزش جهت گزینش لاین های والدینی جهت استفاده در برنامه های اصلاحی گندم دوروم مورد استفاده قرار گیرد.

صفحه 1 از 1

Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 31 queries by YEKTAWEB 4657