|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
4 نتیجه برای رامشینی
شیما تقی خانی، حسین رامشینی، سید احمد سادات نوری، محمود لطفی، علی ایزدی دربندی، نعیمه سوسرایی، عبداله وروانی فراهانی، دوره 5، شماره 1 - ( 6-1397 )
چکیده
طالبی محصول مهمی است که به صورت گسترده در مناطق معتدله کشت میشود. یکی از مهمترین بیماریهای این گیاه پژمردگی آوندی ناشی از oxysporum f.sp. melonis (Fom)Fusarium است. این قارچ هر ساله زیان قابل توجهی به تولیدکنندگان این محصول در سراسر جهان وارد میکند. تولید ارقام مقاوم موثرترین راه برای کنترل این بیماری است. تا کنون برای این قارچ چهار نژاد 0، 1، 2 و 1.2 گزارش شده است که نژاد 1 مهمترین نژاد در نیمه شمالی کشور است. رقم محلی گرمک که به طور عمده در استان اصفهان کشت میشود به نژاد 1 حساس است. تک ژن غالب Fom-2 باعث ایجاد مقاومت در برابر نژاد 0 و 1 میشود. در این تحقیق ژن مقاومت از یک رقم خارجی به نام ایزابل به رقم حساس یاده شده با روش تلاقی برگشتی به کمک نشانگر SNP انتقال داده شد. غربال گیاهان در نسل اول، دوم و سوم تلاقی برگشتی با روش مایه زنی گیاهچهها انجام گرفت. بخشی از این ژن در والدین توالییابی شد و تفاوتهای موجود در توالی آللهای مقاوم و حساس شناسایی شد. به منظور تایید گیاهان مقاوم در نسل سوم تلاقی برگشتی پس از غربال با روش مایهزنی، از نشانگر SNP و روش شناسایی HRM استفاده شد. این روش به طور کامل سه ژنوتیپ مقاوم خالص، مقاوم ناخالص و حساس را از یکدیگر تفکیک کرد. مقاومت بسیاری از گیاهان حاصل از غربال با روش مایهزنی، با روش مولکولی نیز تایید شد؛ اگر چه تعداد از گیاهان مقاوم در روش مایهزنی، در روش مولکولی به عنوان حساس شناسایی شدند که بیانگر اعتبار بیشتر روش مولکولی در تعیین ژنوتیپ گیاهان است. با خودگشنی و خالصسازی گیاهان مقاوم نسل BC3 میتوان رقم مقاوم گرمک را معرفی کرد.
پیمان معصومی، فاطمه امینی، حسین رامشینی، دوره 6، شماره 2 - ( 12-1398 )
چکیده
تنوع ژنتیکی اساس مطالعات بهنژادی در بسیاری از گونههای گیاهی است و یکی از مهمترین شاخصها جهت انتخاب والدین میباشد. هدف از این آزمایش، بررسی تنوع ژنتیکی 25 نمونه فسکیوی بلند با استفاده از صفات ارتفاع بوته، امتیاز رشد بهاره، روز تا خوشهدهی، روز تا گردهافشانی، طول و عرض برگ پرچم، طول خوشه، وزن صد دانه و عملکرد بذر در بوته بود که در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. بر اساس نتایج به دست آمده، اکوتیپ های مورد بررسی برای کلیه صفات بهجز وزن 100 دانه تفاوت معنیداری داشتند. بیشترین ضریب تنوع فنوتیپی (58.60)، ضریب تنوع ژنتیکی (58.32) و وراثتپذیری (0.97) مربوط به ارتفاع بوته بود. همبستگی بین صفات نشان داد که اکوتیپهایی با مقدار ارتفاع بیشتر، طول خوشه و برگ پرچم بیشتر و امتیاز رشد بهارهی بیشتر، دارای عملکرد بذر بالاتر هستند. نتایج حاصل از تجزیه رگرسیون مرحلهای نشان داد طول خوشه بهتنهایی 60.91 درصد از تغییرات را توجیه کرده است. تجزیه خوشهای 25 اکوتیپ را به سه گروه دسته بندی کرد. تجزیه واریانس صفات زراعی و نیز عملکرد و صفات مرتبط با آن نشان داد که گروهبندی باعث معنیدار شدن میانگین مربعات بین گروهها در تمام صفات (بهجز عرض برگ پرچم) شد. تنوع ژنتیکی بالا همراه با وراثتپذیری مناسب برای صفات در این پژوهش نشاندهندهی پتانسیل بالای بهبود این صفات طی انتخاب هدفمند در برنامههای بهنژادی است.
جاوید رحیمی، فاطمه امینی، حسین رامشینی، ماهیار عابدی، محمود لطفی، دوره 9، شماره 2 - ( 12-1401 )
چکیده
گوجهفرنگی مهمترین محصول در بین سبزیجات، بعد از سیبزمینی میباشد و ایران رتبه ششم جهانی سطح زیرکشت آن را به خود اختصاص داده است. متأسفانه هرساله بیش از 95 درصد بذرهای هیبرید سبزیجات وارد میشود. مطالعهی حاضر بهمنظور ارزیابی هیبریدهای وارداتی مرسوم (8320، Eden، Matin و Xaman) و نسلهای F2 و F3 حاصل از خودگشنی آنها صورت گرفت. در همین راستا پس از تولید نسلهای F2 و F3 سه نسل (F1، F2 و F3) در کنار هم همراه با شاهد (Early Orbana y) طی سالهای 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار کشت شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس برای صفات عملکرد تکبوته، روز تا گلدهی، متوسط وزن تکمیوه، میوههای برداشت شده، اسیدیته (pH)، در سطح احتمال یک درصد و مواد جامد محلول (TSS) در سطح پنج درصد معنیدار بودند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین میانگین عملکرد تکبوته برای8320 F1 (10/10920 گرم)، بالاترین تعداد روز تا گلدهی در Xaman F2 (01/47 روز)، بالاترین متوسط وزن تکمیوه در Xaman F1 (50/115 گرم)، بیشترین تعداد میوههای برداشت شده در Xaman F1 (62/106)، کمترین مقدار اسیدیته (pH) در 8320 F1 (10/4) و بیشترین مقدار مواد جامد محلول را در نسل Matin F3 (96/4) مشاهده شد. نتایج حاصل از برآورد پارامترهای ژنتیکی نشان داد اکثر صفات ارزیابی شده از واریانس ژنتیکی و فنوتیپی بالایی برخوردار بودند اما اختلاف جزئی بین ضریب تغییرات فنوتیپی و ژنوتیپی مشاهده شد که بیانگر تأثیر اندک محیط بر کنترل این صفات میباشد. بزرگ بودن واریانس غالبیت نسبت به واریانس افزایشی در اکثر صفات باعث شد درجه غالبیت بزرگتر از یک بهدست آید؛ بنابراین احتمال کنترل صفات توسط ژنهای با اثرات غالبیت یا فوقغالبیت بالا میباشد و جهت بهبود این صفات باید از روشهای مبتنیبر تولید لاین، دورگگیری و استفاده از هتروزیس استفاده نمود.
حسین آسترکی، محمود لطفی، ساسان علی نیایی فرد، علی ایزدی دربندی، پیمان شریفی، حسین رامشینی، دوره 10، شماره 2 - ( 12-1402 )
چکیده
بهمنظور انتخاب متحملترین ژنوتیپ طالبی و خربزه به تنش خشکی، تعداد30 توده محلی و رقم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد، در سال1397 بررسی گردیدند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی اجرا شد. تنش خشکی از آغاز میوهدهی اعمال گردید. آبیاری بر اساس میزان تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (شرایط نرمال: 50میلیمتر و شرایط تنش: 100 میلیمتر) انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که همبستگی بالا بین عملکرد در شرایط تنش (YS) و آبیاری نرمال (YP) با شاخصهای تحمل به تنش خشکی از جمله MP(میانگین عملکرد)،GMP (میانگین هندسی عملکرد) و STI (شاخص تحمل تنش) وجود داشت. وراثتپذیری عمومی در شرایط تنش خشکی از 81 درصد برای عملکرد میوه در بوته تا 97 درصد برای تعداد میوه متغیر بود. در شرایط تنش خشکی، بالاترین درصد ضریب تنوع ژنتیکی (GCV) برای صفات وزن گوشت و پوست (49 درصد)، تعداد میوه (47 درصد) و کمترین مقدار برای روز تا رسیدگی (4 درصد) بهدست آمد. بر اساس نمودار بایپلات تجزیه به مؤلفههای اصلی تودههای ممقانی، ریشبابا، گرمک، ملون ژاپنی، خربزه شادگان و خربزه نهاوندی بهعنوان متحمل و توده مازندرانی، ازبک یک و گینسنماکوآ بهعنوان حساس به تنش خشکی شناسایی شدند. یافتههای مطالعه حاضر میتواند در فرآیند تلاقی بین تودههای محلی و ارقام تجاری مورد استفاده قرار گرفته و در نهایت موجب تسریع در برنامههای بهنژادی با هدف تولید ارقام متحمل به تنش خشکی طالبی و خربزه شوند.
|
|
|
|
|
|