|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
5 نتیجه برای اکبرپور
امیدعلی اکبرپور، دوره 4، شماره 1 - ( 6-1396 )
چکیده
برای اجرای هر برنامه بهنژادی آگاهی از ساختار ژنتیکی صفت مورد بررسی، میزان تأثیر عوامل محیطی و اثر متقابل عوامل ژنتیکی و محیطی و همچنین اطلاع از تأثیر ثابت و تصادفی بودن فاکتورها بر تحلیل نتایج یک امر ضروری است. به طبع آن تجزیه و تحلیل مولفههای واریانس از اهمیت زیادی در بهنژادی گیاه و دام برخوردار است. برای برآورد مولفههای واریانس از برآوردگرهای زیادی استفاده میشود که ANOVA یکی از مهمترین آنها است. این برآوردگر در برخی موقعیت ها که دادهها نامتعادل هستند و مولفههای واریانس منفی برآورد میشوند، ناکارآمدتر از برآوردگرهای حداکثر درستنمایی (Maximum Likelihood; ML) و حداکثر درستنمای محدود شده (Restricted Maximum Likelihood; REML) هستند. لذا هدف از این تحقیق بررسی مروری مدلهای خطی مختلط و مقایسه برآورد مولفههای واریانس به روشهای ANOVA، ML وREML با استفاده از دادههای آزمایشی است.
میترا شهبازی، فرهاد نظریان فیروزآبادی، امیدعلی اکبرپور، دوره 5، شماره 1 - ( 6-1397 )
چکیده
گل داوودی (Chrysanthemum morifolium) یکی از مهمترین گیاهان زینتی دنیاست که نقش مهمی در رونق صنعت گل و گیاهان باغی در دنیا دارد. آگاهی از تنوع ژنتیکی گل داوودی، یکی از پیشنیازهای بهنژادی این گیاه در جهت اهداف مهم اقتصادی است. نشانگرهای مولکولی سهم بهسزایی در تشخیص و معرفی تنوع ژنتیکی بین و درونگونهای دارند. در همین راستا، تنوع ژنتیکی تعدادی از ارقام گلهای داوودی موجود در ایران با استفاده از توالییابی قسمتی از rDNA به کمک آغازگرهای ITS4 و ITS5 بررسی شد. فاصله ژنتیکی ارقام داوودی از 0.05 تا 10.15 متغیر بود که نشان دهندهی تنوع ژنتیکی در بین ارقام ایرانی گل داوودی بود. درخت فیلوژنی گونههای گل داوودی به روش پارسیمونی ترسیم شد و ارقام را به دو کلاد اساسی، یکی مربوط به کلاد موریفولیوم و دیگری کلاد مربوط به بقیه گونههای داوودی، تقسیم نمود که نشان دهندهی قدرت نشانگر ITS در نشان دادن تنوع ژنتیکی بین ارقام گل داوودی بود. در درخت تبارشناسی، تمام ارقام ایرانی در کلاد موریفولیوم قرار گرفتند که نشان میدهد احتمالاً تمام ارقام ایرانی از یک ژنوتیپ یا توده منشا گرفتهاند. نتایج تبارشناسی ارقام داوودی نشان داد که تغییرات و تنوع ژنتیکی فراوانی در جنس گل داوودی مشاهده میشود. این موضوع نشان میدهد که در جریان تکامل، دورگگیریهای درونگونهای، بینگونهای و حتی بینجمعیتی در این گیاه سبب ایجاد تنوع فوقالعادهای شده است که در نتیجه میتوان از آنها در کارهای بهنژادی استفاده کرد.
سامان والی زاده، احمد اسماعیلی، هادی احمدی، امید علی اکبرپور، بیژن باجلان، اشکبوس امینی، دوره 6، شماره 2 - ( 12-1398 )
چکیده
سطح زیر کشت گندم در کشور ایران بیشتر بهصورت دیم میباشد و در این شرایط تنش کمآبی تأثیر زیادی بر عملکرد این گیاه میگذارد. از اینرو لازم است فعالیتهای تحقیقاتی بهنژادی بیشتری در خصوص تولید ژنوتیپهای متحمل به تنش کمآبی صورت گیرد. بهمنظور برآورد وراثتپذیری و همبستگی ژنتیکی صفات، 36 رقم و لاین گندم با استفاده از دو آزمایش مجزا (نرمال و تنش کمبود آب) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی در ژنوتیپهای گندم در شرایط نرمال و تنش تفاوت معنیداری را برای منبع محیط، ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط حداقل در سطح 5 درصد نشان دادند. نتایج حاصل از تجزیه به عاملها نشان داد که برای شرایط نرمال 6 عامل اول در مجموع 81.13 درصد و برای شرایط تنش 5 عامل اول در مجموع 74.96 درصد از تغییرات را تبیین کردند. نتایج برآورد همبستگی ژنتیکی بر اساس روش حداکثر درستنمایی محدود شده نشان داد که صفات عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و تعداد دانه در سنبله بیشترین ارتباط را با عملکرد دانه دارا بودند و از اینرو برای انتخاب ارقام با عملکرد بالا تحت شرایط نرمال و تنش کمآبیاری با اهمیت محسوب میشوند. برآورد وراثتپذیری بر اساس روش حداکثر درستنمایی محدود شده نشان داد که صفت تعداد روز تا به سنبله رفتن در هر دو شرایط نرمال و تنش بیشترین مقادیر وراثتپذیری را به خود اختصاص داد.
سمانه اکبری، امیدعلی اکبرپور، پیام پزشک پور، دوره 8، شماره 1 - ( 5-1400 )
چکیده
یکی از مباحث مهم در بهنژادی گیاهان زراعی، مبحث اثر متقابل ژنوتیپ × محیط میباشد. روشهای متعدد آماری برای برآورد اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و انتخاب ژنوتیپهای پایدار و پر محصول معرفی شده است. در این پژوهش 14 ژنوتیپ عدس بههمراه دو شاهد سپهر و گچساران، طی چهار سال زراعی (99-1395) بررسی شدند. آزمایشها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سراب چنگایی خرمآباد انجام گرفت. برای بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط از تجزیه واریانس مرکب استفاده شد و نتایج حاصل از این تجزیه نشاندهنده معنیداری اثرات سال، ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ × سال (محیط) بود. بر اساس آمارههای Si(1)، Si(2) و NPi(1) ژنوتیپهای (FLIP2014-032L) G5 و (ILL8006) G12 دارای پایداری بالاتر با عملکرد بیشتر معرفی شدند. بر اساس آمارههای ناپارامتری مختلف ژنوتیپهای (FLIP2014-032L) G5 با میانگین عملکرد دانه 1574.68 کیلوگرم در هکتار و ژنوتیپ (ILL8006) G12 با میانگین عملکرد دانه 1333.6 کیلوگرم در هکتار بهعنوان ژنوتیپهای پایدار معرفی شدند. میزان وراثتپذیری بر اساس میانگین پلات برای صفت عملکرد در چهار سال (0.18±0.61) برآورد شد که حاکی از قابلیت انتخاب و بهبود صفت عملکرد دانه برای ژنوتیپهای مورد مطالعه بود. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه خوشهای ژنوتیپها در سه خوشه اصلی قرار گرفتند. بیشترین فاصله میان گروه دوم و سوم مشاهده شد. ژنوتیپهای خوشه اول از پایداری بالایی برخوردار بودند.
سیده سمیه موسوی، امیدعلی اکبرپور، طهماسب حسین پور، دوره 10، شماره 1 - ( 6-1402 )
چکیده
در این پژوهش 15 ژنوتیپ گندم نان بههمراه رقم آفتاب بهعنوان رقم شاهد با 4 تکرار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بهمدت 3 سال زراعی (1398-1395) در ایستگاه سراب چنگایی شهرستان خرمآباد با هم مقایسه شدند. آزمون نسبت درستنمایی (LRT) نشان داد که اثر متقابل ژنوتیپ در سال برای عملکرد دانه معنیدار است. بر این اساس تجزیه مقادیر منفرد (SVD) بر روی ماتریس بهترین پیشبینیهای نااُریب خطی (BLUP) اثر متقابل ژنوتیپ × سال، برای ارزیابی پایداری ژنوتیپها انجام شد. اسکریپلات نشان داد که مؤلفه اصلی اول 7/71 درصد و مؤلفه اصلی دوم 3/28 درصد از تغییرات ماتریس حاصل از بهترین پیشبینیهای نااُریب خطی برهمکنش ژنوتیپ در سال را توجیه نمودند. بایپلات اولین مؤلفه اصلی محیط در برابر عملکرد اسمی نیز نشان داد که ژنوتیپهای شماره 9، 12 و 13 سهم ناچیزی در برهمکنش ژنوتیپ × سال داشتند و از پایداری عمومی بالاتری برخوردار بودند. همچنین بایپلات حاصل از عملکرد دانه در برابر میانگین وزنی نمرات مطلق (WAASB)، ژنوتیپها را در چهار ناحیه قرار داد، بهطوری که ژنوتیپهای شماره 15، 16، 12، 11 و 10 در ناحیه چهارم بهدلیل پایداری بالا (مقادیر پایین WAASB) و بزرگی متغیر پاسخ (عملکرد بالا) قرار گرفتند و بهعنوان ژنوتیپهای برتر شناخته شدند. شاخص WAASBY (میانگین وزنی پایداری WAASB و عملکرد) ژنوتیپهای شماره 15، 16، 12،10، 11،14، 9 و 4 را بهعنوان ژنوتیپهای پایدار و پر محصول معرفی نمود. بهطور کلی بر اساس دو شاخص WAASB و WAASBY و مقایسه آنها، ژنوتیپهای 15، 16، 12، 11 و 10 بهعنوان ژنوتیپهای برتر انتخاب شدند که میتوان آنها را بهمنظور کشت در اقلیمهای مشابه توصیه نمود.
|
|
|
|
|
|